In de grote toren

waar eens de laarzen dansten

ruisen nu de rokken

buigen mannen kuis het hoofd

In het deinende ritme

dansen de heer en de dame

Zwieren onder lampen door

zien alleen nog maar elkaar

zij kwamen van ver

samen slaan zij de brug

in eensgezind ritme

in vergeten tijd

De antipoden

Spreken dezelfde taal

de taal zonder woorden

geven zij een stem!

José van Rosmalen, 2013