Zo´n veertig jaar geleden gaf ik cursussen Pensioen in Zicht waar oudere Rotterdammers aan deelnamen. Sommigen zie ik zo voor me, zoals meneer Kegge, portier bij een scheepvaartbedrijf. Hij was enigszins zwaarlijvig en zijn vrouw maakte juist een kwieke indruk. 

Op sombere toon vertelde hij hoe zwaar de onregelmatige diensten waren,  je kwam eigenlijk nooit tot rust vanwege slaapgebrek.  Met dramatische kracht wist hij de groep in zijn ban te brengen.

´Als portier ken je iedereen en iedereen kent jou. Je zit in je hok bij de toegangspoort, op alle tijden van de dag. ’s Nachts bid ik vaak om het vol te houden. Mensen, zo waar als ik hier zit, de zevende nacht helpt God je de brug over.´

 https://120w.nl/2016/over-de-brug/