Den Doolaard koos op zijn zevenentwintigste voor een avontuurlijk leven. Hij stopte met zijn kantoorbaan en ook met zijn eerste huwelijk en ging reizen en daarover schrijven. In deze autobiografie geeft hij daarvan een uitgebreid beeld. Het begon met veel armoe en ontbering, maar zijn succes als schrijver en journalist bracht hem uiteindelijk de nodige welvaart. Na allerlei korte avontuurtjes vindt hij rust bij zijn tweede vrouw 'Wampie' die hem op veel reizen vergezelt en die ook zijn boeken redigeert.
Den Doolaard is vooral een verteller over zijn vele reizen en over de mensen die hij ontmoette. Hij reisde veel door het voormalige Joegoslavie , plukte druiven in Frankrijk, reisde in Noord Afrika en later ook in de Verenigde Staten. In de oorlog werkte hij in Londen voor Radio Oranje. Hij nam duidelijk stelling tegen fascisme en onderdrukking, dus tegen autoritaire regimes. Hij maakte zich zorgen over een nucleaire oorlog. Hij was ook fel gekant tegen de 'politionele acties' van Nederland in Indonesië. Kortom, Den Doolaard was zeker niet kleurloos, een man met meningen met veel oog voor individuele mensen. Het is met 430 bladzijden een kloek boek, maar wel goed toegankelijk geschreven.