G. Durlacher, Strepen aan de hemel

In deze bundel staan vier autobiografische verhalen over de ervaringen van Gerhard Durlacher in de tweede Wereldoorlog. Als joodse jongen kwam hij met zijn oudérs voor de oorlog naar Nederland. Het gezin kwam in Rotterdam wonen. Daar kregen ze te maken met het bombardement van 14 mei 1940. Ze moesten verhuizen omdat hun huis aan de Schieweg werd verwoest. Later vertrokken ze naar Apeldoorn waar Gerhard nog het begin van de middelbare school kon volgen. De jodenvervolging nam toe en Gerhard beschrijft de gang naar Westerbork en vervolgens Theresienstadt en van daaruit het vernietigingskamp Auschwitz- Birkenau. Durlacher beschrijft de wreedheden en hoe hij aan de dood ontsnapt. Veertig jaar na de oorlog vraagt hij zich af hoe het heeft kunnen gebeuren, hoe mensen zo weg hebben kunnen kijken. Zo kon de vernietiging door gaan. Durlacher werd door Russen bevrijd en kwam via Praag en Parijs uiteindelijk weer in Nederland aan. Hij moest zonder ouders weer de brokstukken van zijn leven oppakken. Een schrijnend boek, met toch ook de kracht van de man en ook van mensen die hem steunden, eigenlijk een kind nog van wie de jeugd werd afgepakt.