In 1987 opende uitgeverij Conserve de novellenreeks met ‘In het spoor van de Camisards’ van Ton van Reen. Hij beschrijft hierin een reis vanuit Limburg naar de Franse Cevennen. Hij treedt in de voetsporen van de Franse schrijver Jean Carrière, die in 1972 de Prix Concourt kreeg voor het boek ‘De sperwer van Maheux’. Ik ben niet bekend met het boek van Carrière en kan de fascinatie van Van Reen met het boek niet navoelen. Wel is het een aardig leesbaar reisverhaal met reflecties over het Limburg waar hij vandaan komt en een desolaat deel van Frankrijk, dat mentaal minstens zo ver af ligt van Parijs als Limburg van de grote steden in de Randstad. Ik voel wel aan dat Van Reen zich aangetrokken voelt tot mensen die maatschappelijk gesproken in de marge leven. Een boek schrijven dat voor een belangrijk deel in het teken staat van een ander boek, is naar mijn idee wel een hachelijke onderneming. Van Reen schreef voorin een opdracht, ‘Voor een boekengek’. Die ‘gek’ was mijn vader, waarvan ik veel boeken heb geërfd. En zeker ook de boekengekte!

Zie ook: https://www.goodreads.com/book/show/58093542-in-het-spoor-van-de-camisards