'

 

Het is geen hoogdravend onderwerp, plat gezegd een zeikonderwerp maar we doen het allemaal meerdere keren per dag: plassen. Meestal doen we dat thuis of op het werk op een vertrouwde pot. Soms heb je ook die natuurlijke behoefte als je zo maar ergens in de stad bent. Je kunt dan natuurlijk een café of restaurant induiken, maar dan voel je je wel verplicht om niet alleen aan de afvoer van je vochthuishouding iets te doen, maar tegelijk ook weer aan nieuwe aanvoer. Al is het maar door een kop koffie of thee en dat kost dan ook weer een paar euro. Als je alleen maar even naar een toilet wil, dan merk je dat het aantal openbare toiletten tamelijk dun gezaaid is. Je kunt terecht in enkele warenhuizen en op enkele stations. Vrouwen en mensen met een handicap kunnen op minder plekken terecht dan mannen. Voor mannen zijn de zogeheten uriliften bedacht die in uitgaansgebieden het wildplassen tegen moeten gaan. Overdag zie je ze niet en ’s avonds schieten ze als paddenstoelen omhoog. Deze zijn duidelijk niet bedoeld voor vrouwen, of je moet wel een hele Dolle Mina zijn, u weet wel van die strijdlustige vrouwen die in de jaren zeventig opkwamen voor ‘baas in eigen buik’ en ook voor openbare plasgelegenheden voor beide seksen. 

In veel andere landen is dat beter geregeld dan bij ons. In Engeland zie je in elk winkelcentrum van enige omvang  een zogeheten ‘Loo’, die er doorgaans tiptop  uitziet. Er zit dan geen dame die eerst geld wil zien. Een schoon toilet hoort immers bij de gastvrijheid van de winkeliers.

Ook mensen die gebruik maken van een rolstoel, kunnen in Engeland op veel plekken gebruik maken van een toegankelijk openbaar toilet. Je ziet ze daar ook meer in het straatbeeld dan hier. Mensen met een handicap kunnen voor een paar Britse ponden een sleutel aanschaffen, waarmee ze op 9000 plekken in Groot Brittannië van een aangepast toilet gebruik kunnen maken. Met een gids of een smartphone word je daar bovendien de weg gewezen naar de dichtstbijzijnde gelegenheid.

In de jaren negentig is in Rotterdam een onderzoek gedaan naar voorzieningen die mensen op prijs stellen als zij op pad willen gaan. Toegankelijke en schone openbare toiletten stonden hoog op de verlanglijst van Rotterdammers. Die waren er veel te weinig. De situatie is sindsdien wel iets verbeterd, maar een echt gastvrije stad kan zeker nog meer doen.

Rotterdam, zorg voor meer openbare toiletten die schoon en veilig zijn en voor iedereen bruikbaar en toegankelijk, zowel overdag als ’s avonds! Liefst met wat meer privacy dan op het plaatje bij deze column.

Dan hoeft niemand meer onnodig zijn of haar plas op te houden!

 

© José van Rosmalen, 2014

 

 

.

 

 

 

'