Marjon van Royen, Italie op maandag

 

 

image

Marjon van Royen schreef begin jaren negentig als jonge journaliste aanstekelijke portretten van Italië, een land vol drama. Ze reisde van Sicilië tot Milaan, van volkswijken tot luxe villa’s. Italië als rijk land, vol chaos en politieke instabiliteit waar toch een systeem in lijkt te zitten. Een land waar een pornoactrice lid van het parlement is, waar de maffia op Sicilië en in Napels aan de touwtjes trekt en de burger er niet op kan rekenen dat de politie of de rechter aan zijn kant staat. Marion beschrijft het met verve en uiteindelijk met liefde. De volwassen mannen voor wie hun moeder nog altijd op nummer een staat en tegelijkertijd de dubbele moraal en het machismo, zoals bij de mediamagnaat en ladykiller Silvio Berlusconi, die een groot imperium opbouwde en ook sociaal democratische politici voor zijn karretje wist te spannen. Marion zag veel tegenstellingen met het meer geordende Nederland. Ik denk en vrees dat Nederland in de laatste dertig jaar, dus sinds het verschijnen van dit boek, meer maffia-achtige trekken heeft gekregen, met minder vertrouwen in de politiek en veel gescheld op sociale media. Ik ben enkele keren in Italië geweest, in Rome, Bologna, Florence, Milaan, Venetië, Bolzano. In Bologna vonden in de jaren tachtig gewelddadige aanslagen plaats. Bij een aanslag in het station vielen toen tachtig doden. Het boek van Marion biedt een levendig portret met goede beschrijvingen. Nog altijd zeer leesbaar.