De sluier is een roman die in 1906 werd geschreven. De hoofdpersoon, Maurits wil gaan trouwen met zijn meisje Nancy, maar hij heeft een probleem met zijn penis, de voorhuid moet worden weggenomen. Hij gaat naar een dokter die hem kan helpen. Hij veinst voor zijn vriendin dat hij griep heeft, omdat hij niet durft te vertellen dat hij aan zijn penis wordt geopereerd. Zeker in die tijd was dit onderwerp nogal taboe. Drabbe durfde dit taboe te doorbreken. Maurits woont op kamers in Amsterdam. Daar is een kater die gecastreerd dreigt te worden. Het is een parallelverhaal met dat van Maurits. Het leugentje om bestwil van Maurits keert zich tegen hem omdat de aanstaande schoonvader van de hospita die haar mond voorbij praat, hoort dat Maurits geen griep had. Dit voedt het wantrouwen, ook een beetje bij Nancy die Maurits oprecht liefheeft. Het boek is in 1977 herdrukt met een nawoord van Wim Zaal. Het is een uniek boek, door het thema en het openhartige taalgebruik.