.

Vorige week kocht ik in de Witte de Withstraat in Rotterdam de dikste en zwaarste trui die ik ooit heb gehad. Gebreid van stevige wol en aan de binnenkant helemaal gevoerd. Bovendien uitgerust met handige zakken. De trui is gemaakt in Nepal, ik denk helemaal handmatig. Hij kostte mij nog geen zeventig euro, waarvan natuurlijk maar een fractie terechtkomt bij de vrouw die daar ergens in Nepal de trui maakte. Van veel dingen die we kopen weten we nauwelijks hoe en onder welke omstandigheden ze zijn gemaakt, vaak is het massaproductie. Bij deze trui koester ik de illusie dat het iets unieks is, iets waar iemand moeite voor heeft gedaan, aandacht aan heeft besteed, ik zeg dank je tegen haar.

© José van Rosmalen