Rond 1970 was het een modewoord. Alles moest anders. In de scholen, in de politiek, in de kleding, in de manier van praten en schrijven. Je studeerde geen sociologie maar sosjologie. Je had kritiese artsen, tomatengooiende toneelspelers, Dolle Mina’s en woongroepen die zichzelf communes noemden. Je had toen ook helden die vereerd werden: Mao in China, Fidel in Cuba. Daar was de revolutie pas echt doorgebroken! Nederlandse welvaartskinderen lieten zich erdoor inspireren, dachten dat zijzelf nu ook het licht zagen.
Ja, zij waren o zo alternatief in die dagen. Zich heerlijk koesterend in het linkse gelijk, wars van het grootkapitaal en het klootjesvolk.
Hun kinderen horen nog wel de verhalen. Soms was het lief, maar vaak ook al te naïef.

https://120w.nl/2018/modewoord/