Gevoel van onrecht

Als mensen niet luisteren,  

mensen niet kijken,

niets willen horen,

zich opsluiten in het eigen gelijk.

Als mensen oordelen,

zomaar, zonder te weten

hun mening al klaar hebben

omdat je voor hen niet deugt.

Dan snijdt de pijn diep in je hart

je voelt de druk op je schouders

je torst de last van het verdriet

de adem stokt in je longen.

Je waadt door schimmige moerassen

ziet de spoken in je dromen

je weet dat de giftige zwammen

hun werk hebben gedaan.           

Je zoekt de lange weg

naar het licht, naar de waarheid

naar het land waar de liefde weer bloeit

waar mensen elkaar weer zien staan.

© José van Rosmalen, 2014