Eén uur ’s nachts
reden de laatste trams
als rugzaktoerist
vond ik geen onderdak
en liet het maar zo.

Ik schuilde onder een afdak
bij een pleintje met fontein
zag een visser op een fiets
later een marinier met twee meiden
zij hadden het afdak nodig

Ik poetste mijn tanden
bij het fonteintje
zodra de eerste trams reden
ging ik op weg naar ‘t station
en passeerde de marinier
met een verfomfaaide meid

in de hal van het centraal
trof ik tientallen mederugzakkers

Blauwe overalls
veegden met grote
bezems de lijven wakker

De toiletbaas bekeek me
als rugzakparasiet
terwijl ik in zijn stationshal
toch niet had geslapen
ik genoot met distantie
en ging naar het loket
voor een retourtje Lapland

 

© José van Rosmalen

 

 

zie ook: 15-05-2023: Gedicht José van Rosmalen - "Stockholm 1967" - Radio Capelle