Ik kwam er voor het eerst in 1969; het was een zelfstandige gemeente in het zuidwesten van Zeeuws Vlaanderen, vlakbij de Belgische grens en het natuurgebied het Zwin.  Je had er een school, een postkantoor,  een bakker en een kruidenier. Aan het Marktplein zat  een café met terras.  Daartegenover lag  het Gemeentehuis,  waar de gemeenteraad vergaderde. Op het plein  stond tussen oude bomen een muziekkoepel waar de Harmonie speelde.

Graag liep ik er over de aarden wal rond het dorp met uitzicht op polders en akkers.  Elk uur stopte er een bus.

Nu wonen er vooral rijke Belgen en is het dorp ’s winters verlaten.  De voorzieningen zijn verdwenen,  daarvoor moet je naar Sluis. Alleen het café is er nog.