Martin Hendriksma, De Rijn
Ik had dit boek eerst tot bijna de helft gelezen en heb na enige maanden de draad weer opgepakt. Het merkwaardige is dat het boek me nu veel meer is gaan boeien dan bij het lezen van het eerste deel. Het kan aan mij als lezer liggen, het kan ook zijn dat de auteur, al schrijvende, steeds meer thuis raakte in zijn onderwerp, in dit geval de Rijn. Hij weet daarover in ieder geval goed te vertellen en het verhaal van een rivier biedt natuurlijk ook vele mogelijkheden. De Rijn was al voor de oude Romeinen belangrijk en bleef belangrijk als vaarroute voor de scheepvaart, als militaire verdedigingslinie en als bron van drinkwater. Hendriksma besteedt ook aandacht aan de giflozingen in de Rijn waardoor het milieu verpest wordt. De kortste paragraaf in zijn boek bestaat uit drie korte zinnetjes:
‘ De Rijn was vermoord.
De vis was vermoord.
De visserij was vermoord.’
Het boek is vooral lezenswaard dankzij de veelzijdigheid van de verhalen, die toch met elkaar verbonden zijn door die al duizenden jaren stromende rivier. Zo komt de muziek van Schumann langs, die zelfmoordpogingen deed door zich in de Rijn te verdrinken; zo komt de landschapsschilder Koekkoek langs die zijn brood verdiende met het schilderen van Rijnlandschappen en in het Duitse Kleef woonde. Zo komt ook de Rotterdamse havenbaron Lodewijk Pincoff aan de orde en de aanleg van de nieuwe Waterweg om Rotterdam als havenstad te doen overleven.
Hendriksma interviewde voor dit boek tientallen personen en hij raadpleegde ook veel bronnen. Hij reisde langs de hele Rijn, per boot, lopend, fietsend, op allerlei manieren. Daar deed hij enkele jaren over. Het resultaat mag er zijn. Een boek over de vele facetten van een rivier die al eeuwen tot de verbeelding spreekt. De taal is goed verzorgd en het is letterlijk en figuurlijk een stevig boek.
‘ De Rijn was vermoord.
De vis was vermoord.
De visserij was vermoord.’
Het boek is vooral lezenswaard dankzij de veelzijdigheid van de verhalen, die toch met elkaar verbonden zijn door die al duizenden jaren stromende rivier. Zo komt de muziek van Schumann langs, die zelfmoordpogingen deed door zich in de Rijn te verdrinken; zo komt de landschapsschilder Koekkoek langs die zijn brood verdiende met het schilderen van Rijnlandschappen en in het Duitse Kleef woonde. Zo komt ook de Rotterdamse havenbaron Lodewijk Pincoff aan de orde en de aanleg van de nieuwe Waterweg om Rotterdam als havenstad te doen overleven.
Hendriksma interviewde voor dit boek tientallen personen en hij raadpleegde ook veel bronnen. Hij reisde langs de hele Rijn, per boot, lopend, fietsend, op allerlei manieren. Daar deed hij enkele jaren over. Het resultaat mag er zijn. Een boek over de vele facetten van een rivier die al eeuwen tot de verbeelding spreekt. De taal is goed verzorgd en het is letterlijk en figuurlijk een stevig boek.