Zo lang de liefde wint
De vrouw houdt van haar man. Nog altijd voelt zij warmte als ze aan hem denkt. Het is nu al bijna vijftig jaar geleden dat het ‘aan’ raakte.
Ze ziet in gedachten vaak weer die jongen van net twintig met zijn donkere ogen en zijn altijd slordig zittende haar.
Ze ziet zichzelf weer als het verlegen meisje uit een kleine provinciestad, dat ver van haar ouderlijk huis op kamers ging wonen. Niet langer eenzaam, maar twee saam.
Nu valt het haar wel eens zwaar.
Fysiek kan hij niet veel meer. Veel komt op haar neer.
Ze weet dat ze een van de velen is die dagelijks mantelzorg bieden. Zolang de liefde wint houdt het stand. De ogen zijn niet veranderd.