Verdwijnende stippen

Ik zie de jongen in het korenland

zijn vader en moeder kijken hem aan

het is maar voor twaalf dagen

zegt de vader, de moeder kust hem

Je bent een grote jongen nu

wij zullen aan je denken

ze zorgen hier goed voor je

zondag over een week zijn we weer terug

Ze gaan naar Lourdes toe

in de zomer van 1953

de jongen van zes kan niet mee

hij is stoer, hij huilt niet

Ze fietsen over het zandpad

naar de provinciale weg

hij kijkt naar de verdwijnende stippen

hij voelt de leegte nu

Later krijgt hij een rode portemonnee

van echt leer zegt papa

hij klemt hem stevig vast

die komt helemaal uit Frankrijk

te beluisteren:

13-03-2023: Gedicht - Jose v Rosmalen - Verdwijnende stippen - Wim Sonneveld Het Dorp - Radio Capelle

© José van Rosmalen, 2014