Ik zit met Marjolein in de auto. We rijden van Groningen naar Rotterdam. Ruim twee uur tijd om te praten.
‘Wist je dat ik iets met Henk heb gehad?’
‘Henk de Jong bedoel je?’
‘Ja, onze kok.’
‘Dat had ik nou nooit gedacht.’
‘Drie maanden en toen was het weer over.’
Ik ben verbaasder dan ik wil laten merken. Ik zit naast een vrouw vol sprankelende verhalen, geestig en intelligent en mijn beeld van Henk is nou ja, dat van een saaie en slonzige man, iets te dik, iets te vet haar en wat hij op tafel zet is bepaald niet sterwaardig.
‘Hoe kon je Marjolein’, krijg ik niet over mijn lippen.
Kennelijk heeft Henk iets.
Kennelijk mis ik iets.

https://120w.nl/2015/amors-pijlen/