Bestemming bereikt
Ik lig op het strand.
De camera zoomt in. We zien mijn gezicht, ogen, wenkbrauwen, de afzonderlijke haartjes. We zien het huidweefsel en daarna een DNA-molecule met de genen waaruit wij zijn opgebouwd.
Dan zoomen we uit. Ik lig tussen honderden badgasten. Vervolgens zien we water en land, de Noordzeekust, Nederland, Europa, de aardbol waarop wij leven. Die bol wordt onderdeel van een zonnestelsel; ook dat verliezen we uit het oog. We zien duizenden zonnestelsels en komen aan de andere kant van het heelal. Daar landen we op een planeet die als twee druppels op de aarde lijkt; we zien een man op het strand, mijn dubbelganger!
‘Aangenaam’ zegt hij, ‘eindelijk kom ik mijzelf tegen!’
‘Heet dit ook Nederland?’
‘Navelland!’
© José van Rosmalen, 2014