Frans Pointl, Zonder rampspoed valt er niets te redden

Frans Pointl was een Joodse man die een eenzaam leven leidde. Veel van zijn familieleden werden in de oorlog vermoord. Zijn laatste jaren bracht hij door in een Amsterdams verpleeghuis, waarin hij in 2015 overleed. In dit boekje staan verhalen en gedichten die hij in de laatste jaren van zijn leven schreef. Ze gaan over ouderdom en verval, over dingen die hij in het verpleeghuis zag. Het zijn geen vrolijke verhalen maar wel rake en ook bittere observaties van een oude man in het voorportaal van de dood.

Zoals in het gedicht ‘ Aan de dood ‘

Kom trek me naar je toe
Met zachte vingers
Eeuwig onbereikbaar
Eeuwig onkwetsbaar
Zul je me maken

Kom vroeg
Voor het licht
Als duiven ingehouden koeten
Op de vensterbank
Van het armetierig bezemhok
Waarin ik vier jaar…
Kom met zachte vingers

David de Poel, biograaf van Frans Pointl schreef een verhelderend voorwoord.