De psycholoog kijkt mij aan. ‘U bent mishandeld en misbruikt door uw vader en oudere broer. Uw moeder zag het niet of wilde het niet zien. U kunt er nog altijd niet met haar over praten, ook nu zij tegen de tachtig loopt.’

Ik droom het gesprek met mijn moeder.

‘Het was zo’n lieve man, hij deed geen vlieg kwaad en ook je broer heb je door het slijk gehaald. Hij is advocaat en niet zo maar iemand. Alleen met jou wilde het nooit vlotten. Nu loopt je de deuren plat bij die zielenknijpers, met al je hersenschimmen.‘

‘Ik wil de pijn en de vernedering van al die jaren uitschreeuwen, maar mijn keel is afgeknepen. Daarom zit ik bij u.’

© José van Rosmalen, 2013

zie ook: http://120w.nl/2013/therapie/