Annie M.G. Schmidt, Troost voor dames

In ‘troost voor dames’, dat in 1962 verscheen, bundelde Annie M.G. Schmidt columns die eerder verschenen onder de titel ‘Impressies van een simpele ziel’. De stukjes werden nu zo’n zestig jaar geleden geschreven, maar als je ze leest doen ze nog fris aan. Dat komt door de humor en de lichte toon waarmee Schmidt schreef. Ze was daarmee ongekend populair maar ze werd indertijd door vertegenwoordigers van de ‘hogere literatuur ‘ ook wel onderschat. Cabaret en dergelijke werd letterlijk ‘kleinkunst’ genoemd, in tegenstelling tot de ‘grote kunst’. Die pedante houding is inmiddels wel verdwenen, want sommige van die ‘grote kunstenaars’ zijn al lang vergeten en Annie Schmidt niet. Dr verhalen in ‘Troost voor dames’ gaan over vrouwen die min of meer opgesloten zitten in het bestaan van huisvrouw in een burgerlijk milieu, met saaie visites, het eeuwige afwassen, kappersbezoek, mannen die stoer doen maar ook kwetsbaar zijn, gewichtigdoensters, op jacht naar status, de koopjesjacht bij de opruiming en de bewustzijnsvernauwing waar dat toe leidt. Tegelijk weet Annie Schmidt aan die kooi van vrouwen die vastgelopen lijken te zijn, te ontsnappen door de ontwapenende taal, door het ondeugende en non-conformistische in haar karakter. Dat maakt het boekje leuk om te lezen, ook als je een man bent. Het is een troostrijk boekje