Ik was veertien en mocht voor het eerst mee naar de Utrechtse schouwburg. De zaal zat bomvol.
Hij kwam op en zong een lied.
Een echtpaar kwam de zaal binnen. Daar nam hij uitgebreid de tijd voor.
‘Hartelijk welkom mevrouw, meneer.
Fijn dat u zich heeft weten vrij te maken.
Gaat u lekker rustig zitten.
Dames en heren op de derde rij, wilt u even plaatsmaken.
U heeft nog maar weinig gemist van de show, pas voor een dubbeltje.
Zo, u zit.
Nogmaals sorry dat ik al was begonnen.
Later kwam het galabanket, je mocht nergens aanzitten, zeker niet aan de gehaktbal. ‘Toen ik dat deed riep de scheidsrechter: leg neer die bal.’ De zaal lag plat. Ook het echtpaar.

https://120w.nl/2017/toon-2/