Als ik op de fiets zit voel ik me als een koning op de weg. Als ik zwem voel ik me een koning in het water.

Wanneer ik probeer te lopen,  gaat dat moeizaam en strompelend. Dan voel ik me eerder een kruk.  Zodra ik mijn loopfiets kan beetpakken verdwijnt het hulpeloze gevoel. Dan voel ik me weer in mijn element.

Er is iets merkwaardigs aan het leven met een motorische handicap zoals ik heb. Deze levert serieuze beperkingen op, maar wanneer ik gebruik kan maken van een geschikt hulpmiddel, overwin ik veel van die beperkingen.

Zonder kruk of hulpmiddel kan ik nauwelijks meer lopen, maar met mijn fiets met lage instap en elektrische ondersteuning fiets ik wel dertig of veertig kilometer. Op die fiets durf ik me ook in het drukke stadsverkeer te begeven. Dankzij de lage instap en de elektrische ondersteuning kan ik snel en goed stoppen bij rode stoplichten en ook vlot optrekken bij groen licht. Ik hoef dan maar even op een knopje te drukken voor een extra stroomstootje om op gang te komen.

Ook in het zwembad voel ik me als een vis in het water. Ik kan onder water dingen, die ik op vaste wal absoluut niet meer kan,  zoals op mijn hurken zitten, hinkelen en springen. Onder water voelt alles lichter.

Zolang het kan wil ik in beweging blijven, soms alleen, soms ook in clubverband zoals bij het zwemmen en bij yoga. Juist door sport en beweging kun je je beperkingen overwinnen. Die sport- en bewegingsmogelijkheden moeten dan uiteraard wel goed toegankelijk zijn.

Dat geldt ook voor allerlei sociale activiteiten. Als ik deelneem aan een bijeenkomst of vergadering die plaatsvindt op een goed toegankelijke locatie, dan merk niet of nauwelijks iets van mijn beperking. Wanneer echter die plek voor mij lastig bereikbaar of slecht toegankelijk is, voelt dat als een blokkade.

De maatschappij kan blokkades opwerpen maar gelukkig ook opheffen. Bij de Supportbeurs die eind mei plaatsvond kon iedereen ervaren dat er veel mogelijkheden en hulpmiddelen zijn voor mensen met een handicap om mee te doen. Ze helpen bij het overwinnen van blokkades.

Ieder mens, met of zonder beperking, wil zelf controle hebben over de omstandigheden, zo min mogelijk afhankelijk zijn. Als je de juiste hulpmiddelen hebt, lukt dat beter. Ze nemen de beperkingen niet weg, maar je voelt je toch sterker. Helaas heeft niet iedereen steeds voldoende toegang tot geschikte hulpmiddelen, door gebrek aan geld of door bureaucratie in de zorg en bij gemeenten.

Ik koester de mogelijkheden die ik heb om te fietsen en te bewegen. Ik voel me daarin bevoorrecht. Ik vind dat iedereen die mogelijkheden moet hebben, ongeacht de dikte van zijn of haar portemonnee. Iedereen wil zich immers graag van tijd tot tijd koning of koningin voelen. Iedereen heeft recht op goede hulpmiddelen. Zonder blokkades!