Ik was enige jaren terug bestuurslid van een buurtcentrum. Een gemeenteambtenaar belde mij of we in het centrum een defibrillator wilden plaatsen, voor als iemand hartritmestoornissen zou krijgen. Tot dat telefoontje wist ik niet wat voor een ding dat was.

Niet lang daarna kreeg ik zelf last van hartritmestoornissen. Ik werd in het ziekenhuis opgenomen voor een cardioversie, waarbij met een defibrillator het hartritme wordt hersteld. Na één nacht mocht ik weer naar huis. De operatie was geslaagd.

Ik moest het wel wat kalmer aan gaan doen en stopte met het bestuurslidmaatschap van het buurtcentrum. Ik kom er nog wel eens en zie dan het kastje hangen. Het wordt bijna nooit gebruikt.

 

Maar juist die ene keer kan je redden.

 

© José van Rosmalen, 2014

 

zie ook: http://120w.nl/2014/die-ene-keer/