Remco Campert, Het satijnen hart

Remco Campert schreef dit boek op latere leeftijd, ver in de zeventig. Hier is hij toch een andere schrijver dan in zijn branieachtige Het leven is vurrukkulluk. De hoofdpersoon is een oudere schilder, Hendrik van Otterlo, beroemd en gevierd kunstenaar, maar naar eigen gevoel toch vastgelopen door in herhaling te vervallen, met herinneringen aan een mislukt huwelijk, maar zich steeds verschuilend achter het masker van de kunstenaar. Zijn halfzus Bettina en zijn vriend Jongerius halen hem uit de ivoren toren. Zijn verloederde atelier wordt opgeknapt en hij komt schoorvoetend weer onder de mensen. Een nieuw onbeschilderd doek wacht op hem. Mogelijk was het schrijven van deze roman voor Campert een noodzakelijke uitweg uit het schrijven van alleen maar columns zoals hij jarenlang deed. Hij schrijft met een fijnzinnige pen en er zit een mooie opbouw in het boek. De hoofdpersoon maakt duidelijk een ontwikkeling door.