Portret van de Utrechtse hoogleraar Johanna Westerdijk, die zich als vrouw in een mannenwereld handhaafde door zich ‘mannelijke’ eigenschappen aan te meten: sigaren roken, grof taalgebruik. Ze was baanbrekend in het onderzoek naar schimmels en schimmelinfecties en leidde een universitair instituut. In de biografie ligt het accent op haar werkprestaties. Over haar privéleven kom je minder te weten. Ze noemde haar vriendin ‘ mijn vrijer’, waaruit je toch de indruk krijgt dat ze op vrouwen viel, maar dat wordt in het boek niet met zoveel woorden gezegd. De biografie van Patricia Faasse biedt meer kennis over een voorloopster in de emancipatie van vrouwen binnen de universiteit en de samenleving. Om carrière te maken moest je in haar tijd veel barrières overwinnen en was het waarschijnlijk een overlevingsstrategie om je als vrouw als ‘one of the guys’ te gedragen. De emancipatie komt natuurlijk pas tot zijn recht, als ook ‘vrouwelijk’ gedrag en carrière samen kunnen gaan. In die zin kun je de biografie ook lezen als een geschiedenis van de vrouwenemancipatie in Nederland, al profileerde Johanna Westerdijk zich niet als feministe. Maar ze gaf in haar leidinggevende rol wel vrouwelijke wetenschappers veel kansen.
Trefwoorden: wetenschap, emancipatie.

Zie ook: https://www.goodreads.com/book/show/27871049-een-beetje-opstandigheid