In deze roman spelen behalve mensen, een hond en vijf ezels een belangrijke rol. De roman speelt zich af in een Italiaans bergdorp waar de aantrekkelijke boerendochter Gilda tot aan diens dood woont bij haar vader. Ze is dan dertig. De dorpsgenoot Tino heeft een oogje op haar, maar hij heeft een niet al te beste reputatie. Haar hondje Glienko is haar trouwe metgezel. De burgemeester probeert het dorp op de toeristische kaart te zetten en Tino moet als journalist zorgen voor pakkende teksten in een folder. Een attractie zou zijn een tocht met ezels naar een hoge berg. Die tocht blijkt nogal link en uitputtend te zijn. Het gaat maar ternauwernood goed. Glinda krijgt van een notaris te horen dat zij een erfenis krijgt. Met hem en Tino gaat ze naar de top van de berg. De top blijkt te smal voor drie personen. De notaris blijkt te struikelen, maar hij valt niet. Voor Tino is het zijn laatste tocht. Het hondje blaft vrolijk verder en Gilda is blij met hem. Je proeft de sfeer van een Italiaans bergdorp, van bravoure, van jaloezie, van machogedrag, van de ezels die zich opofferen om mensen veilig te vervoeren, ook als ze pijn lijden. Het is dus ook een ode aan het dier.