De vader is door de Duitsers in 1944 vermoord. Hij was dominee en bood joden onderdak. Het kind dat in 1942 werd geboren heeft hem nooit bewust gekend.

Het verdriet is in de zoon gestold. Hij zocht de grenzen van leven en dood op. Hij werd een kunstenaar in het vallen, het nemen van risico’s. Daarvan zijn foto’s en filmopnamen gemaakt.

In Rotterdam zag ik jaren geleden een overzicht van zijn werk. Intrigerend en op de rand van krankzinnigheid.

In 1975 wilde Bas Jan Ader met een klein zeilschip de Atlantische Oceaan oversteken. Het wrak kwam uiteindelijk in Ierland aan.

Bas Jan is voor altijd verdwenen. In steden als New York en Parijs zijn ondertussen grote tentoonstellingen aan hem gewijd.