Wie wil er niet bekend worden?
Sinds de uitvinding van de televisie, kennen we het verschijnsel ‘BN’ er’, de Bekende Nederlander. Zijn of haar naam valt vaak en hij of zij is een regelmatige gast op de tv. Het is een kunst om BN’ er te worden, maar vooral om het te blijven. Wat erg helpt zijn de talkshows. Als je bij Eva, Jeroen, Matthijs of Umberto op de bank of aan tafel mag zitten, stijgt onherroepelijk je sterrenstatus. Sommigen zie je dan ook steeds weer terugkomen; ze lijken overal verstand van te hebben. Neem Maarten van Rossem of Peter R. de Vries. Maarten was al Amerikadeskundige, maar hij is inmiddels uitgegroeid tot een kenner van het hele universum. Geef hem een onderwerp en hij heeft een mening. Ook Peter R. de Vries weet niet alleen alles van misdaad, maar ook van diepzeeduiken, politiek en voetbal. Dankbare gasten dus, altijd in voor een snedige bijdrage. Als ze een week niet op de buis zijn, begin ik me al zorgen te maken.
Een opvallend subgenre binnen de categorie BN’ers vormen de Bekende Advocaten. Natuurlijk staat bij hen Gerard Spong al jaren op één en is Peter Plasman een goede tweede, zeker sinds Bram Moszkowicz alleen nog voor zichzelf mag pleiten. Maar vlak ook Bénédicte Ficq, Inez Weski, Stijn Franken, Willem Anker, Oscar Hammerstein, Geert Jan Knoops en Theo Hiddema niet uit. Mensen die vroeger hun werkterrein in de rechtszaal hadden, hebben dit nu deels naar de tv-buis verplaatst. Ze willen ons overtuigen van de nobele inborst van hun cliënten.
De meeste strafrechtadvocaten zijn overigens helemaal niet bekend. Er zijn er in Nederland maar liefst vijfhonderd. Toch kom je niet gauw op een naam die niet in het bovenstaande lijstje staat.
Om in deze eredivisie te komen, moet je een uitstekende babbel hebben en het liefst ook behoorlijk ijdel zijn. Het helpt bovendien als je de ‘looks’ mee hebt.
Als BN’er ondervindt je ook de keerzijde van de roem. Onno Hoes liet zich in de val lokken door een in zijn ogen leuke jongen, die ingeschakeld bleek te zijn door Powned. Hij toonde daarmee opnieuw naïef te zijn.
Gordon betaalde een schuld van Bram Moszkowicz om een gedwongen verkoop van diens spullen af te wenden. Het is al gênant als je schulden algemeen bekend zijn, maar het lijkt me nog veel erger om door Gordon uit de penarie te worden geholpen. Dat wens je alleen je ergste vijanden toe!
Een Onbekende Nederlander zijn heeft ook zijn charme!
c José van Rosmalen