De besnorde dictator die zich democraat in hart en nieren noemt,  ligt achterover in zachte kussens in een van zijn vakantieoorden. Zijn masseur kneedt zijn voeten met zachte olie, zijn kokkin bereidt ondertussen kebab in zijn lievelingsmarinade.

Hij weet dat het volk achter hem staat, op een paar dubieuze elementen na. De inlichtingendienst heeft hem gemeld dat er wat muiterij dreigt. Hij is daarvan natuurlijk het slachtoffer.

‘Prima, laat ze maar gaan, dan heb ik een mooi excuus om de rechters te ontslaan en journalisten uit te schakelen, in naam van de democratie natuurlijk.’

‘Zelfs in Rotterdam word ik dan gesteund, ik zie de Erasmusbrug al vol Turkse vlaggen. Zo hoort het natuurlijk. Die jongens van ‘Denk’ begrijpen dat tenminste.

zie ook: https://120w.nl/2016/nooit-gedacht/