Twee minuten staan wij stil

twee minuten is het land

aan de vliegende duiven

de hemel die boven ons reikt

Twee minuten is ieder alleen

zijn we allemaal samen

vol gedachten,  verhalen

verzwegen woorden, vermoorde waarden.

Tegen de laarzen van het gelijk

het vertrappen van menselijk geluk

 de taal van de liefdeloosheid

de harten van prikkeldraad.

Denk niet , het waren maar de nazi’s

het  was alleen maar daar en toen

 ook nu wanen sommigen zich superieur

ook nu worden mensen geïsoleerd.

Worden ze als minder gezien

omdat ze homo zijn

omdat ze Marokkaan zijn

of  ‘anders’ zijn dan ‘wij’

Daarom moeten we kunnen zwijgen

moeten we durven schreeuwen

Het leven komt ons allen toe

Daarbij staan we twee minuten stil!

© José van Rosmalen, 2014