Ze werkte ruim twintig jaar  in de zorg. Ze deed haar werk met grote inzet. Ze was niet zo’n  prater. Vaak dronk ze haar koffie snel tussendoor. Die andere vrouwen praatten wel. Veel en vaak. In de personeelskamer of samen rokend onder het afdakje.

Zij hoorde,  zag en voelde het. Het gefluister, het onderdrukte gelach, het zwijgen als ze langsliep.

Op een dag verstond ze:  ‘Daar komt Ria Robot.’

Haha.’

Ria liep naar haar kastje met spullen en ging naar huis,  zonder iets te zeggen. Geen van de dames nam contact met haar op. Ze verdween in stilte.

Thuis verbeet ze zich en huilde veel. Ze voerde vele gesprekken met een psycholoog.

‘Haha die robot paste niet in ons team.’

https://120w.nl/2017/ria-robot/