Renate Rubinstein werd geboren in 1929, hetzelfde geboortejaar als dat van Anne Frank. Het gezin van haar ouders, kwam net als dat van de familie Frank uit Duitsland naar Nederland, om veiligheid te zoeken en te ontsnappen aan het Nazi-regime. De vader van Renate was jood, de moeder niet. Hij had in Berlijn een succesvol textielbedrijf gehad en heeft dat halverwege de jaren dertig in Londen en Amsterdam opnieuw geprobeerd van de grond te krijgen. In Londen lukte dat niet, in Amsterdam aanvankelijk wel, maar hij werd vanuit Duitsland toch op de hielen gezeten vanwege vermeende belastingschulden. Nog voor de massale deportatie van de joden uit Nederland werd hij gevangen gezet. De Duitser die hem kwam arresteren zei tegen het jonge meisje Renate dat vader spoedig terug zou keuren. Ze geloofde dat toen, maar ze heeft hem nooit meer gezien. Anders dan de familie Frank hoefde het gezin Rubinstein niet onder te duiken. De moeder van Renate, Renate zelf en de iets jongere gemengde tweeling Gerda en Gunther (later Jan genoemd) konden 'gewoon' maatschappelijk functioneren. Renate bezocht na de basisschool het Vossiusgymnasium. Als zeer welbespraakt columniste schreef ze later weinig over haar eigen oorlog. Hans Goedkoop heeft door interviews met haar nog levende broer en zus en met veel bronnenonderzoek een indrukwekkend beeld geschetst van de vormende jaren van Renate. In zekere zin is het een spiegelbeeld van het verhaal van Anne Frank. Daar was de vader de enige die de oorlog overleefde, bij Rubinstein was de vader juist de enige die de oorlog niet overleefde, ondanks de aanpassingsstrategie van de moeder van Renate, die zoveel mogelijk Hollands en protestant probeerde te leven, iets dat Renate waarschijnlijk ook heeft beschaamd, omdat ze uiteindelijk haar vader kwijtraakte en steeds er op had vertrouwd dat het goed zou komen