A.L. Schneiders werkte tientallen jaren namens Nederland als diplomaat in buitenlandse Dienst, onder meer in Indonesië, diverse Afrikaanse landen, Nieuw Zeeland en kleine eilandstaatjes in de Stille Zuidzee, zoals Tuvalu dat door de stijging van de zeespiegel dreigt te verdwijnen. Alex Schneiders was net als zijn bijna naamgenoot Carel Jan Schneider diplomaat. Carel Jan Schneider schreef onder de naam F. Springer verhalen, romans en beschouwingen, waarin hij zijn ervaringen in diverse landen verwerkte. Het oeuvre van Alex Schneiders is veel kleiner dan dat van Springer, maar ik zie toch wel overeenkomsten. Die hebben vermoedelijk te maken met de aard van hun werk. Als diplomaat kom je in heel andere en ook in steeds verschillende culturen. Als diplomaat heb je ook een officiële rol om je land te vertegenwoordigen. Tegelijkertijd zie en hoor je veel dat niet past binnen het sociaal wenselijke beeld van fatsoen en behoorlijke omgangsvormen: corruptie en machtsmisbruik bijvoorbeeld.
Interessant vind ik de beschrijvingen van de blanke bewoners van het vroegere Rhodesie, dat na de val van Ian Smith Zimbabwe ging heten. De hoofdstad Salisbury werd Harare. Die oude blanke ‘bovenlaag’ moest afscheid nemen van het luxe leven in villa’s met bedienden, golfcourses, tennisbanen, parties met veel whisky, kortom van het geprivilegieerde koloniale leven. Schneiders beschrijft dit met lichte ironie, waarbij hij zeker ook niet vol lof schrijft over de zwarte mensen die de macht overnemen. In diverse Afrikaanse landen worden protserige paleizen voor zwarte koningen en keizers gebouwd. Het aardige van de verhalen is dat ze zijn geschreven door een man die dingen zelf heeft meegemaakt en dat goed onder woorden kon brengen. Bij beroepsschrijvers heb je nog wel eens het gevoel dat sommige verhalen voor hen niet echt essentieel zijn, maar alleen gemaakt worden omdat ze er nou eenmaal van moeten leven. Bij deze bundel, die uitkwam toen de auteur net met pensioen was gegaan, merk je dat de verhalen boeien en dat je er ook nog wat van opsteekt. Alex Schneiders werd geboren in 1925 en overleed in 2020. Het boek is alleen antiquarisch te krijgen. De auteur is tamelijk onbekend gebleven, maar dat ligt niet aan de kwaliteit van het werk. Daarom: vier sterren.