Adriaan van Dis bezocht in april 2000 Japan, een voor hem beladen bestemming omdat Japan in zijn ogen en vooral in die van zijn moeder, de bezettende mogendheid was in Nederlands Indië in de jaren veertig-vijfenveertig. Voorafgaand aan de reis bezocht Van Dis zijn oude moeder, aan wie het boek is opgedragen.
Van Dis valt op hoe netjes en goed georganiseerd alles in Japan verloopt, geen rommel op straat, alles strak geordend. Daaronder vermoedt hij toch een andere laag. Hij merkt dat de Japanners een ander beeld hebben van hun oorlogsverleden dan wij doorgaans in het westen hebben. Ze zien zichzelf meer als slachtoffer dan als dader.
Adriaan van Dis reist samen met enkele andere Nederlandse schrijvers zoals F. Springer en Arnon Grünberg. Zij geven een lezing in Tokyo. Ook beschrijft Van Dis diverse ontmoetingen met Japanners en praat hij met hen over hun oorlogservaringen. Hij merkt dat ze dan toch openhartig zijn, tegen zijn verwachtingen in. Van Dis schrijft hierbij niet zonder zelfkritiek, hij is zich bewust van de culturele bagage die hij door zijn Indische achtergrond heeft meegekregen, met een jong gestorven agressieve vader en een moeder die een hoge leeftijd mocht bereiken. ‘Op oorlogspad in Japan’ is niet alleen een zoektocht naar een land dat ver van ons lijkt af te staan, het is ook een innerlijke zoektocht. Overigens had Nederland al vroeg handelsrelaties met Japan. Er is dus sprake van een lange wederzijdse geschiedenis.

zie ook https://www.goodreads.com/book/show/6624836-op-oorlogspad-in-japan