Arthur Japin verdiepte zich in de tragische geschiedenis van twee zwarte Afrikaanse jongens die naar Nederland werden vervoerd om hier te worden ‘opgevoed’ in de ‘rijke Hollandse beschaving’. Ze waren zonen van een Afrikaanse koning die meewerkte aan de slavenhandel door onze voorvaderen en die de opleiding van zijn zoons beschouwde als een tegenprestatie voor zijn medewerking aan de slavenhandel. De jongens, Kwasi en Kwame kwamen in Delft terecht waar ze tussen allemaal blanke Hollanders vreemde eenden in de bijt waren. Ze werden ook gepest en belachelijk gemaakt. Anderzijds werd er ook met hen gepronkt en werden ze ontvangen op het Koninklijk Paleis door Anna Paulowna, de echtgenote van Koning Willem II en hun dochter Prinses Sophie. Kwame overleed jong, hij pleegde zelfmoord. Kwasi vertrok later naar Nederlands Indië. Gelukkig werden ze geen van beide. Noch je aanpassen, noch je verzetten hielp echt. Het boek heeft blijvend indruk op me gemaakt, omdat het indringend de hoogmoed van het Nederlandse kolonialisme duidelijk maakt.
Hoe lang ook geleden, het is nog altijd een actueel thema. Nog altijd heeft Nederland zijn koloniale verleden niet geheel verwerkt.

Zie ook: https://www.goodreads.com/book/show/12703883-de-zwarte-met-het-witte-hart