Ik vind dat het gratis openbaar vervoer voor ouderen moet worden afgeschaft. Graag leg ik uit waarom.

In de gemeente Rotterdam  en ook in de gemeente Capelle aan den IJssel, waar ik woon, kunnen mensen van boven de 65 gratis van het openbaar vervoer gebruikmaken.  Echt gratis bestaat natuurlijk niet, want de chauffeurs en trambestuurders krijgen gewoon betaald en de brandstof kost ook geld. Gratis openbaar vervoer voor ouderen is alleen maar gratis dankzij gemeentelijke subsidies.

Zoals iedereen weet moeten de gemeenten fors op hun uitgaven bezuinigen, ze moeten prioriteiten stellen en harde keuzes maken. Gemeentelijke politici vinden het niet altijd leuk om impopulaire maatregelen te nemen, zeker niet als er verkiezingen aankomen. In maart 2014 is het al weer zover.  De neiging bestaat om dan te willen scoren met iets dat aantrekkelijk klinkt. Toch vind ik dat het schaarse subsidiegeld beter kan worden besteed.

Ouderen zijn gemiddeld niet armer dan andere mensen; zij hebben doorgaans geen minderjarige kinderen te verzorgen en veel ouderen hebben ook wel een appeltje voor de dorst gespaard. Bovendien krijgen mensen van boven de 65 al standaard ruim dertig procent korting op het openbaar vervoer tarief. Door alle vijfenzestigplussers over een kam te scheren en hen allemaal iets te bieden dat andere burgers niet krijgen, creëert de overheid een vorm van ongelijke behandeling op basis van alleen maar leeftijd. Je kunt beter maatwerk leveren op basis van individuele omstandigheden en dan los van de leeftijd. Dan komt een bijstandsmoeder met schoolgaande kinderen eerder voor gratis vervoer in aanmerking dan een vijfenzestigplusser met een eigen woning en een redelijk gevulde bankrekening.

Zelf kreeg ik toen ik 65 werd een brief van de gemeente Capelle waarin ik werd uitgenodigd om van het gratis openbaar vervoer gebruik te maken. Ik heb van dat aanbod geen gebruik gemaakt. Ik zie liever dat  de thuiszorg voor mensen die het nodig hebben in stand blijft of dat een filiaal van de Openbare Bibliotheek open blijft.

Het belangrijkste echter vind ik dat gratis openbaar vervoer leidt tot een verkeerde beeldvorming. Zo heb ik wel eens een politicus horen zeggen dat hij graag iets voor ‘onze ouderen’ doet; als iemand zo’, n uitdrukking gebruikt, gaan al mijn stekels overeind staan. ‘Onze’ ouderen bestaan niet, er zijn oudere mensen in allerlei soorten en maten. Veel van hen kunnen zichzelf  goed redden, sommigen hebben extra steun nodig, enkelen zelfs veel  steun. Als het nodig is moet de gemeenschap zich daarvoor inzetten. De overheidssubsidie moet niet worden besteed aan het idee dat openbaar vervoer gratis moet zijn omdat je nog in de eerst helft van de vorige eeuw bent geboren.

Als ouderen nu eens tegen politici zeggen, besteed het geld beter, zouden ze dan luisteren? Of denken veel ouderen toch ook aan die euro’s die mooi zijn meegenomen en willen we het daarom maar zo laten? Ik ben benieuwd naar uw mening!

 

 

© José van Rosmalen, 2013