Mijn moeder was onderwijzeres. Ze begon in de oorlogsjaren als kwekeling met akte en kreeg daarna diverse aanstellingen, meestal als invalkracht.
Als elfjarige vond ik het gênant dat zij in het lokaal naast het mijne aan eersteklassertjes les gaf. Ze vroeg me zelfs een keer om in die klas te komen voorlezen. Van vragen was nauwelijks sprake, het was een opdracht, die ik braaf vervulde.
Later gaf ze in Utrecht op een Huishoudschool handwerkles aan meisjes, tot ver in de jaren zestig. Door gezondheidsproblemen stopte ze er toen mee. Ze vertaalde daarna nog wel boeken, net als mijn vader.
Een makkelijke vrouw was ze niet. Als kind gekwetst en van die wonden nooit geheel hersteld. Mijn onmogelijke en lieve moeder.

https://120w.nl/2018/levenslessen/