Simon Vinkenoog, Floroskoop juli
Simon Vinkenoog was meer een stadsmens dan een natuurmens, dat proef je als je dit boekje leest. Als kind bezocht hij vaak zijn oma die in de Jordaan woonde. Zelf groeide hij op aan de noordkant van het IJ, in tuindorp Nieuwendam. Hij citeert het gedicht ‘ de bloemen staan’ van Hans Andreus, waarmee hij bevriend was:
De bloemen staan vonkend en vast
In hun vuist van aarde
De gouden aap van de zon slingert
steeds weer dezelfde hemel door
Het eeuwig dier hierbeneden
kan op zijn eeuwige aarde
rennen en slapen en sterven
Maar ik loop maar raak
langs wolkjes mensen, vlokken zemelen
En denk mijn God, de liefde
mijn God, de liefde.
De bloemen staan vonkend en vast
In hun vuist van aarde
De gouden aap van de zon slingert
steeds weer dezelfde hemel door
Het eeuwig dier hierbeneden
kan op zijn eeuwige aarde
rennen en slapen en sterven
Maar ik loop maar raak
langs wolkjes mensen, vlokken zemelen
En denk mijn God, de liefde
mijn God, de liefde.