Kijk maar meisje, luister jongen

naar het wijsje, naar de sprongen

ruik aan de woorden

snuif aan de akkoorden

Voel met je lippen

tast naar de stippen

laat het door je glijden

zachtjes in je rijden

Het heeft grote oren

die je kunnen bekoren

een mond vol mededogen

lange lieve monologen

Ogen die naar je kijken

Naar jou willen reiken

het hoofd dat steunt op de schouders

zoals een kind op zijn ouders

Het gedicht heeft het allemaal

de liefde, de leugen, het kabaal

je kunt het beetpakken terwijl het vervliegt

Je kunt het geloven terwijl het liegt

Het is jouw en mijn gezicht

loodzwaar en vederlicht

het is de as tussen ons beiden

die ons steeds weet te verleiden.

 zie ook: http://radiocapelle.nl/podcasts/5948-gedicht-jose-v-rosmalen--het-gedicht-n-gezicht/