Als sneeuw voor de zon
Ik keek naar de jonge vrouw. Ze maakte iets in me los. Veel mag ik wel zeggen. Wat een stuk, wat een lekkere meid!
Ik zag haar kristalheldere ogen in het welgevormde gezicht, haar stevige borsten die in het volle maanlicht op prachtige sneeuwballen leken. De welgevormde benen die haar als koele gletsjers met de donkere aarde verbonden.
Ik voelde dat ik ging smelten voor deze droomvrouw.
Tot ze haar mond open deed.
‘He ouwe klerelijer, zit me niet aan te kijken, ik ben je meisje niet, wegwezen jij. Vuile seksist!’
Ik droop af. Mijn droomvrouw bleek een ordinaire ijskoningin. In haar ogen was ik een vieze oude vent. Ik keek nog een keer en ik zag een lelijke heks.
© José van Rosmalen, 2014
Reactie plaatsen
Reacties