Schrijfdwang
De verslaving neemt ernstige vormen aan. Hij lijdt aan een vreemde vorm van schrijfdwang. Alles zegt hij in hetzelfde aantal woorden. Er loopt een teller mee in zijn hoofd. Bovendien moet er één bepaald woord in elk verhaal voorkomen. Dat zegt een innerlijke stem in hem, waaraan hij steeds weer toegeeft. Dat woord kan van alles zijn: konvooi, conclaaf, conclusie, metamorfose, overspel, kannibaal; het komt als een opdracht bij hem binnen.
Hij is vaak verrast hoe elke schrijver daarvan een eigen verhaal maakt. Sommigen verlaten uitgeput het strijdtoneel, waar harteloosheid duidt op de ultieme nederlaag. Maar de echte junk wijkt daarvoor niet, hij heeft zijn honderdtwintig woorden waaronder het dwangwoord nodig om te doen wat hij het liefste doet: schrijven.