Ik kwam een jaar geleden werken bij het sexkantoor. De secretaresse wees me het kastje voor mijn kleren. Daarna schurkte ze zich tegen me aan. De directrice gaat je verder inwerken, zei ze. Ik hoorde hijgende geluiden en op een scherm zag ik naakte mensen in allerlei standen. De directrice zei dat ik altijd beschikbaar moest zijn. Ze wees me op haar werkdivan. Bij de vergaderingen ben jij het ingekomen stuk en zorg je voor de juiste punten. Het takenpakket werd me steeds duidelijker. Het lijkt een jongensdroom, maar het werd een nachtmerrie. Steeds vermoeider kwam ik thuis, voor niemand had ik nog aandacht. Vorige maand ben ik ontslagen. De reden was dat ik me schuldig had gemaakt aan werkweigering.

© José van Rosmalen