Ik zit achter het tafeltje en noteer de uitslagen van de wedstrijden. De jongens van zes tot twaalf komen steeds weer langs, de winnaar triomfantelijk, de verliezer een beetje sip. Soms is er heuse ruzie. ‘Meneer, hij gooit de stukken eraf, ik stond gewonnen, hij kan niet tegen zijn verlies.’

Ik ken mijn pappenheimers en weet dat sommige jongetjes heel eerzuchtig zijn, vaak opgejut door hun ouders. ‘Pak hem, je kan het best.’ ‘Maak hem in, slacht hem af!’

Geweld op en rond het voetbalveld, dat kennen we wel, maar strijd op leven en dood op het schaakbord?

Ja hoor, bij jongetjes van acht en bij grote kampioenen die altijd jongetjes bleven: het ‘wonderkind’ Bobby Fischer was daarvan een voorbeeld.

© José van Rosmalen, 2013

zie ook: http://120w.nl/2013/schaakvader/