De wereld ligt onder mij. Ik vlieg boven een wolkentapijt, waar soms gaten in vallen. Ik zie flarden van ijsmassa’s en daarna de bergketens van de Rocky Mountains. Ik nader de Gouden Staat, op weg naar het paradijs waar ik wil landen.
Vanuit mijn cockpit zie ik dat dit paradijs in lichterlaaie staat, ik zie helse branden, door stormen opgejaagd.
Ik weet dat mensen en dieren nu massaal vluchten voor het dreigende inferno.
Steeds gruwelijker worden de natuurbranden in het welvarende Californië. De mensen worden bang. Velen verliezen wat ze in hun leven hebben opgebouwd. Hun president ziet hen niet staan.
Is het nog te beheersen of wordt het een wereldramp?
Ik vlieg naar de stad waar de engelen huilen.

https://120w.nl/2018/de-engelen/