Manon Uphoff groeide op in Utrecht, in de wijk Lombok, vlak bij het centrum van Utrecht, maar daarvan toch gescheiden door het Centraal Station en het winkelcentrum Hoog Catharijne. Ze hoorde tot de jongste lichting van een groot gezin. De meeste kinderen waren voortgekomen uit het eerste huwelijk van de vader. De roman is sterk autobiografisch, al zullen er ook verzonnen elementen in zitten. Manon schrijft heel beeldend en openhartig, ze schuwt 'plat' taalgebruik niet, maar is daarmee niet platvloers. Ze is een schrijfster die van binnenuit over een 'volks' milieu schrijft met een halfzuster die onmatig veel rookt en 'verkeerde' mannen aantrekt , een halfbroer die verstandelijk beperkt is en een halfbroertje dat door een ongeluk jong is gestorven, hetgeen erg ingrijpend is geweest.
Het boek beschrijft de ontwikkeling van het meisje Ninon, het alter ego van Manon, van klein kind tot puber en jonge vrouw die al enig literair succes heeft, omdat haar eerste verhalen worden gepubliceerd. Als voormalig Utrechtenaar herken ik veel van de stad Utrecht en de plek van haar ouderlijke woning.
Het boek eindigt met de dood van de vader. Hij is enerzijds steeds zorgzaam voor zijn kinderen geweest, maar ook dominant aanwezig. De oudere kinderen hebben ook zijn gewelddadige kanten meegemaakt. In het latere boek 'Vallen is als vliegen' komt ook het thema incest aan de orde. Dat gebeurt in dit boek niet, maar het biedt wel een krachtig beeld van het grote gezin in een Utrechtse volkswijk met een meisje dat zich, anders dan haar broers en zussen, kon ontwikkelen tot een schrijfster met een hogere opleiding. Ze zet zich niet af tegen het milieu waar ze opgroeide, ze biedt wel een humorvol en krachtig portret.

Zie ook: https://www.goodreads.com/book/show/29741505-koudvuur