Paul Simon trad afgelopen weekend voor het laatst in Nederland op. Hij hoort tot de generatie van zangers die ik vanaf mijn tienertijd volg: Bob Dylan, Paul McCartney, Neil Young, Boudewijn de Groot. Ze zijn als het ware altijd bij je, hun melodieën en tekstfragmenten draag je met je mee.
Ik zag Simon één keer optreden, in 2002 in Ahoy, onder meer met Zuid-Afrikaanse musici. De kleine man van nog geen 1,60 meter maakte er een groot muzikaal feest van.
Nu neemt hij afscheid met zijn Homeward Bound Tour. De rondtrekkende artiest verlangt naar de rust thuis. Het is de zesenzeventigjarige gegund.
Het laatste lied dat hij zong was waar het allemaal ooit mee begon.
Het geluid van de stilte.