In 1967 werd in Utrecht het eerste grote pop- en muziekfestival in Nederland gehouden. Er waren daar meer dan 10.000 mensen. Ik was daar een van. Het feest begon vroeg in de avond en duurde tot de volgende ochtend. De weken tevoren zoemde het al rond, ga je ook naar de 'Flight'. Ja ik ging. Het was de voorloper van wat later het Lowlands festival zou worden. Toen waren Janis Joplin Jim Morrison en Jimi Hendrix geen dode helden maar springlevend. Jimi was gecontracteerd voor het festival maar hij liet het afweten. Het festival kostte maar liefst tien gulden per persoon zo'n viereneendhalve euro dus en voor iedereen die tot de 'crew' behoorde was het gratis. Ook ik was die middag een van de helpers. Met een meisje dat lid was van de Engelse popgroep 'the Exploding Galaxy' ging ik naar de binnenstad van Utrecht om spullen voor haar te kopen. Ze zat achter op mijn bromfiets. De hele nacht door was er muziek en traden er dichters op zoals Simon Vinkenoog Johny - the selfkicker- van Doorn en Cees Buddingh, natuurlijk in een walm van sigarettenrook en vol van bewustzijnsverruiming. Gedanst werd er wel maar het ging vooral om de sfeer, het erbij horen en de magie van een nieuwe tijd waarin alles anders zou worden met veel liefde en warmte tussen mensen, 'love is in the air' weet je nog wel. Een deel van de nacht bracht ik liggend door aan de rand van de grote hal waarbij ik in een toestand van halfslaap terecht kwam. De muziek en het lawaai zorgden voor een voortdurende trilling in de grote halfduistere hal. 's Morgens om zeven uur gingen de grote lampen aan en kreeg iedereen een fruitontbijt. De ontnuchtering als je moegefeeste mensen bij elkaar ziet en de troep die geruimd moet worden. Maar the flight to lowlands paradise in november 1967 was wel de oerknal waarmee het allemaal begon van Pinkpop tot Lowlands en Mystery. Ik was daar toen bij. Nu ben ik te oud voor Mysteryland maar ik voel de kosmische vibratie om de oude Goeroe Vinkenoog te citeren!