Weer loop ik door de straat

waar ik als kind liep te tollen

langzaam, zoals dat nu gaat

laat ik de tijd hier stollen.

 

Mama staat weer bij de deur

ik zie het raam, de regenpijp

het beeld komt van grijs tot kleur

nu ik die oude wereld meer begrijp.

 

De lantarenpaal waar ik in klom

de stoep waar ik als schipper naar vaarde

hier waar ik ineens verstom

 

Bij wat mijn hart steeds bewaarde

zo voltooit zich de som

van mijn levensdroom op aarde

 

zie ook: 16-04-2023: Gedicht Jose v Rosmalen -Terugweg - Radio Capelle