Dromen van  demonen

In de nacht als ik wil slapen

ik al mijn woorden ontwapen

spoken beelden als huilende honden

die mij treffen in oude wonden

De wilde gedachtestromen

doorspekken mijn dromen

tot de wekker van het ongeduld

nog geen verlangen heeft vervuld

Als de sterren naar je staren

van die verre duistere jaren

dan strengelen beelden zich ineen

worden veertjes een harde steen

Zo draag je de nacht met je mee

in de wind, de zon, aan zee

toch zoek je steeds het zachte licht

dat de schaduwen weer verlicht

c José van Rosmalen